Osman Gazi

[SeLf_Yasemin]

OSMAN GAZİ


Osman Bey, Osmanlı Devleti’ni ve Osmanoğullarını kuran ve adını devleti
ne ve soyuna vermiş bulunan ilk Osmanlı Sultânıdır. Kendisine Kara
Osman, Fahruddin ve Mu’înüddin de denmiştir. Osman Gâzî, hayatının
sonuna kadar emîr yani bey olarak anılmıştır; vefâtından sonra Hân ve
Sultân denmiştir. Çünkü hayatının sonlarına doğru uc beyi olmuştur.
Osman Bey, 1258 tarihinde Söğüd’de veya Osmancık’da dünyaya geldi.
Babası Ertuğrul Gâzî ve annesi Halîme Hâtun’dur. 24 yaşındayken babası
nın yerine geçti. Osman Gâzî, önce Kastamonu’daki Çobanoğullarına,
sonra da Kütahya’daki Germiyanoğullarına bağlı idi. Onlar da Selçuklu

Sultânına bağlıydılar. İlk evliliği, 1280 civarında, Sultân Orhan’ın annesi ve
Selçuklu vezirlerinden Ömer Abdülaziz Beyin kızı olan Mâl Hâtun iledir.
1289 yılına doğru Şeyh Edebali’nin kızı Rabî’a Bâlâ Hâtun ile evlenince,
nüfuzu ve kudreti arttı. Bu hanımından da Şehzâde Alâ’addin dünyaya geldi.


1281 yılında babasının yerine aşiret beyi olan Osman Bey, bir görüşe göre, Selçuklu Sultânı II. Gıyâseddin Mes’ûd’un 1284’de Söğüd ve çevresinin kendisine tahsis edildiğine dair olan fermanı ve yanında hediye ettiği ak sancak, tuğ ve mehterhâne ile uc beyi olmuştur. 1288 veya 1291 tarihinde Karacahisâr’ı fethetmesi ve Dursun Fakih’e kendi adına hutbe okutması, Osman Bey’in yarı istiklâlini kazanması demektir.